Συντάκτης: Δέσποινα

Αν και είναι μια επεμβατική και αιματηρή διαδικασία, η βιοψία του ήπατος είναι μια διαδικασία με ένα υψηλό περιθώριο ασφαλείας, η οποία δεν συνεπάγεται κινδύνους για τον ασθενή. Σοβαρές επιπλοκές είναι πολύ σπάνιες μέχρι σήμερα.

Η πιο κοινή, που δεν είναι σοβαρή, διότι είναι διαχειρίσιμη, είναι ο μετεγχειρητικός πόνος, ο οποίος επηρεάζει έως και 20-25% των ασθενών, στο σημείο της παρακέντησης (επάνω δεξιά κοιλιακή χώρα) και εξαπλώνεται αρκετά συχνά στο δεξί  ώμο.

Μια άλλη συχνή επιπλοκή είναι η μείωση της πίεσης του αίματος (10% των ασθενών). Η Μείωση της πίεσης συνήθως οφείλεται σε μια αντίδραση κατά την οποία τα αιμοφόρα αγγεία διαστέλλονται και τις ακτίνες Χ και για αυτό δεν συνιστάται για τις γυναίκες που είναι  σε γόνιμη ηλικία.

ή

Αντενδείξεις:

Σχετικές αντενδείξεις αποτελούν οι ακόλουθες καταστάσεις:

– Βαριά αιμορραγική διάθεση.
– Βαριά αναιμία.
– Περιτονίτιδα.
– Ύπαρξη πολύ μεγάλης ποσότητας ασκιτικού υγρού.
– Σοβαρού βαθμού απόφραξη του χοληφόρου δένδρου.
– Δεξιό υποδιαφραγματικό απόστημα.
– Φλεγμονή δεξιάς υπεζωκοτικής κοιλότητας.

Επιπλοκές

Οι μείζονες επιπλοκές, υπολογίζονται περίπου σε 2%.
– Αιμορραγία από το ήπαρ, που μπορεί να εκδηλωθεί ακόμη και 15 ημέρες μετά.
– Δυσφορία ή πόνος στο δεξιό υποχόνδριο, με αντανάκλαση στον ώμο.
– Ρήξη διατεταμένου χοληφόρου αγγείου στην περιτοναϊκή κοιλότητα, σε βαριά ενδοηπατική χολόσταση, (χολοπεριτόναιο).

(Πηγή: ίντερνετ)

Πριν την παρακέντηση ο ασθενής κινδυνεύει εξαιτίας της εμφάνισης:

• Ασκίτη (παρεμπόδιση λεμφικής κυκλοφορίας, κίρρωση ήπατος, κακοήθεια),
• Φλεγμονή-περιτονίτιδα,

Μετά την παρακέντηση

• Shock σε αφαίρεση μεγάλης ποσότητας υγρών (αφαίρεση μέχρι 11 Lit, αν αφαιρεθούν > από 5 Lit πρέπει να δοθεί iv (25% albumin, 8g/L) για την πρόληψη υπότασης),
• Τρώση οργάνου-εσωτερική αιμορραγία,
• Μόλυνση περιτοναϊκής κοιλότητας,
• Τραυματισμός ουροδόχου κύστεως

ή

Επιπλοκές:

Οι επιπλοκές είναι σπάνιες

• Shock: όταν αφαιρεθεί μεγάλη ποσότητα υγρού διότι το ασκιτικό υγρό παρουσιάζει τάση αύξησης για να αναπληρώσει αυτό που χάθηκε μετακινώντας εξωκυττάριο υγρό
• Εσωτερική αιμορραγία από τρώση οργάνου
• Μόλυνση περιτοναϊκής κοιλότητας
• Τραυματισμός ουροδόχου κύστης

(πηγή: ίντερνετ)

Η Ο.Σ.Ν. παρακέντηση γίνεται μεταξύ 3ου -4ου  ή 4ου –  5ου μεσοσπονδυλίου  διαστήματος της οσφυϊκής μοίρας της Σ.Σ., γιατί δεν υπάρχει κίνδυνος τραυματισμού του νωτιαίου μυελού, ο οποίος σταματά στον 1ο οσφυϊκό σπόνδυλο, ενώ οι μήνιγγες προχωρούν πολύ πιο κάτω στο σπονδυλικό σωλήνα, σχηματίζοντας έτσι ένα σάκο στην οσφυϊκή μοίρα περιοχή γεμάτο με εγκεφαλονωτιαίο υγρό ( Ε.Ν.Υ.).

Αντενδείξεις

• Σε όγκο εγκεφάλου που προκαλεί αύξηση της ενδοκράνιας πίεσης
• Όταν υπάρχει φλεγμονή του δέρματος ή του υποδόριου ιστού καθώς και των σπονδύλων στην οσφυονωτιαία περιοχή
• Σε ασθενείς με οξεία εγκεφαλική κάκωση που βρίσκονται σε διεγερτικό στάδιο
• Σε περιπτώσεις ασθενών με αντιπηκτική θεραπεία και διαταραχές πήξεως διότι μπορεί να δημιουργηθεί επισκληρίδιο αιμάτωμα.

Επιπλοκές οσφυονωτιαίας παρακέντησης:

• Κεφαλαλγία (η εντόπιση της μπορεί να είναι μετωπιαία, οπισθοβολβική ή αυχενική)
• Αιμορραγία
• Ερεθισμός ριζών της ιππουρίδας (με πόνο)
• Φλεγμονή από λοιμώδη αίτια

ή

Πριν την παρακέντηση κινδυνεύει ίσως από:

1. Κωματώδεις καταστάσεις,
2. Φλεγμονές (βακτηριακή μηνιγγίτιδα),
3. Αύξηση ενδοκράνιας πίεσης (μόνο μετά από ct scan, MRI),
4. Υπαραχνοειδής αιμορραγία,
5. Κρανιακές κακώσεις,

Μετά την παρακέντηση

1. πονοκέφαλο
2. δημιουργία αιματώματος στην περιοχή της παρακέντησης που πιέζει τα νεύρα των ποδιών
3. διαρροή εγκεφαλονωτιαίου υγρού (σε επανειλημμένες παρακεντήσεις)
4. τραυματισμός νεύρου από τη βελόνα
5. δημιουργία ενδοκρανιακού αιματώματος
6. οπτικές διαταραχές πχ διπλωπία (παρέρχεται σε λίγες εβδομάδες)
7. ζάλη, ίλιγγος, ελάττωση της ακοής.
8. λοίμωξη από την εισαγωγή της βελόνας 

Ενδείξεις παρακέντησης ήπατος

1. Διόγκωση ήπατος και σπληνός, άγνωστης αιτιολογίας.
2. Ανεξήγητα παθολογικά ευρήματα, από τις εξετάσεις ηπατικής βιοχημείας.
3. Διάγνωση και σταδιοποίηση αλκοολικής νόσου του ήπατος.
4. Φαρμακευτική ηπατίτιδα.
5. Διάγνωση και παρακολούθηση χρόνιας ηπατίτιδας.
6. Διάγνωση κίρρωσης ήπατος.
7. Ενδοηπατική χολόσταση.
8. Σε οποιαδήποτε χωροκατακτητική επεξεργασία του ήπατος που δίνει την εντύπωση καρκίνου.
9. Πυρετός άγνωστης αιτιολογίας.
10. Μετά από μεταμόσχευση ήπατος.

ή

Παρακέντηση του ήπατος διεξάγεται για να συλλάβει μια βιοψία του ήπατος ιστού (ιστολογική ανάλυση).

Η ιστολογική ανάλυση των ηπατικών λαμβάνονται πίσω υλικό εξετάζεται κάτω από ένα μικροσκόπιο. Με τη μέθοδο αυτή είναι δυνατό να γίνει διάκριση της κανονικής από το παθολογικό ιστό και να διαγνώσουν με ακρίβεια. Καθορίστε ένα βήμα (ή διακοπή της εξέλιξης μιας παθολογικής διεργασίας), για να προβλέψει την πορεία και να καθορίσει μια στρατηγική για τη θεραπεία μιας ασθένειας.

μαρτυρία

• Διαταραγμένη ηπατική λειτουργία
• Παρουσία υπερβολική ποσότητα αίματος στα ηπατικά ένζυμα, χολικά οξέα
• Για την επιβεβαίωση ασθένειες του ήπατος και κλινικά στάδια (αλκοολική ηπατίτιδα, κίρρωση, καρκίνος)
• Αύξηση του ήπατος άγνωστης αιτιολογίας (αίτια)
• Να αποκλείουν ηπατική λόγους δεν διαταράσσεται ηπατική λειτουργία (διαβήτης, καρδιακή κίρρωση, hyperadrenocorticism).
• Παρασιτική ευκαιρία ηπατική νόσο εξυπηρετούν εχινόκοκκος κύστη στο συκώτι.

ή

• Γίνεται με σκοπό τη λήψη ιστού για εξέταση σε διάφορες παθολογικές καταστάσεις που το διαγνωστικό πρόβλημα δε λύεται με την όλη κλινική και εργαστηριακή έρευνα

Η παρακέντηση ήπατος δε γίνεται

• Σε αρρώστους με αιμορραγική διάθεση
• Όταν υπάρχει φλεγμονή, απόστημα ή κύστη
• Σε μη συνεργάσιμους αρρώστους για την εξασφάλιση απόλυτης ακινησίας

(Πηγή: ίντερνετ)

πριν:

Τοποθετούμε τον άρρωστο σε θέση Fowler με υποστηριγμένη την πλάτη, τους βραχίονες και τα πόδια. Μπορεί να τοποθετηθεί και σε καθιστή θέση στο χείλος του κρεβατιού.

μετά:

Τοποθετούμε τον άρρωστο σε αναπαυτική θέση (ύπτια ή ημικαθιστή, στην αντίθετη πλάγια αριστερά ή δεξιά πλευρά, ανάλογα με το σημείο παρακέντησης).

Πριν: πλάγια ή καθιστή

Μετά: Οριζόντια πρηνή ή ύπτια πλάγια προσέχοντας να μην έχει τι κεφάλι σε ψηλότερο σημείο από το υπόλοιπο σώμα για 6 – 12 ώρες.

Οι λόγοι είναι :

1. για να εξετάσουμε το υγρό για ύπαρξη μικροβίων (μηνιγγίτιδα)
2. για να εξετάσουμε το υγρό για ύπαρξη νεοπλασματικών κυττάρων
3. για να χορηγήσουμε ένα φάρμακο στον υπαραχνοειδή χώρο πχ ένα αντιβιοτικό σε μηνιγγίτιδα, η σκιαγραφικό στη μυελογραφία
4. για να μετρήσουμε την πίεση του υγρού (η αύξησή της ονομάζεται ενδοκράνια υπέρταση, η μείωση ονομάζεται ενδοκράνια υπόταση)
5. για να αφαιρέσουμε μια ποσότητα υγρού πχ στην δοκιμαστική παρακέντηση στον υδροκέφαλο.

ή

Σκοποί της παρακέντησης

• Διαγνωστικός σκοπός, γίνεται λήψη δείγματος Ε.Ν.Υ. για μικροβιολογική, κυτταρολογική ή χημική εξέταση.
• Ανακουφιστικός σκοπός, γίνεται σε αρρώστους με αυξημένη ενδοκράνια πίεση με την προσεκτική και αργή αφαίρεση ποσότητας εγκεφαλονωτιαίου υγρού.
• ΄Εγχυση αέρος ή ακτινοσκιερής ουσίας για διαγνωστικές μελέτες, όπως μυελογραφία.
• Θεραπευτικός σκοπός, για χορήγηση χημιοθεραπευτικών φαρμάκων.
• Ραχιαία αναισθησία.
• Διάγνωση ενδοκράνιας πίεσης με την προσαρμογή στην ειδική βελόνη Ο.Σ.Ν. ειδικού μανόμετρου.

(Πηγή: internet)