48. Αναφέρατε τις ανατομικές θέσεις ενδομυϊκής ένεσης και ποια πλεονεκτήματα εμφανίζει η κάθε θέση.

Οι ανατομικές θέσεις της ενδομυϊκής ένεσηc είναι:

♦ Ο Δελτοειδής μυς των άνω άκρων.

♦ Ο Μείζων γλουτιαίος μυς (άνω και έξω τεταρτημόριο).

♦ Πλατύς μηριαίος μυς (προοθιοπλάγια επιφάνεια τον μηρού).

Οι Θέσεις αυτές έχουν τα εξής πλεονεκτήματα:

  • Δε διέρχονται μεγάλα αγγεία και νεύρα, για να τρωθούν, όπως είναι το ισχιακό νεύρο. Αν τρωθεί το ισχιακό νεύρο, μπορεί να προκληθεί μερική ή πλήρης βλάβη (είναι σπάνια). Η μερική βλάβη εκδηλώνεται με τα εξής συμπτώματα: παράλυση ορισμένων μυών του κάτω άκρου, πόνος και απώλεια της αισθητικότητας.
  • Τα οστά απέχουν από τη μυϊκή μάζα και αποφεύγεται η κάκωσή τους.
  • Γίνεται γρήγορη απορρόφηση του φαρμάκου, επειδή υπάρχει πλούσια αγγείωση στους μυς.

47. Σε ποιες περιπτώσεις αντενδείκνυται η χορήγηση φαρμάκου από το στόμα;

Η χορήγηση φαρμάκων από το στόμα αποφεύγεται οε αρρώστους πού:

  • Δεν επικοινωνούν με το περιβάλλον.
  • ‘Έχουν εμέτους.
  • ‘Έχουν ρινογαστρικό καθετήρα για αναρρόφηση υγρών του στομάχου.
  • ‘Έχουν γαστρεντερικές διαταραχές (έλκος στομάχου ή δωδεκαδακτύλου).

46. Όταν χορηγείτε κάποιο φάρμακο, τι πρέπει να ελέγχετε στη συσκευασία του;

Όταν χορηγείται κάποιο φάρμακο ελέγχονται τα εξής:

  • Ονομασία φαρμάκου
  • Περιεκτικότητα
  • Ημερομηνία λήξεως
  • Ακεραιότητα της φιάλης

ή

Έλεγχοι που γίνονται πριν χορηγήσουμε το φάρμακο:

  • διασταύρωση της ιατρικής οδηγίας με την ονομασία του φαρμάκου στην συσκευασία
  • έλεγχος αρτιότητας της συσκευασίας
  • έλεγχος ημερομηνίας λήξης του φαρμάκου
  • έλεγχος της σωστής  περιεκτικότητας της δραστικής ουσίας ( πχ  pitava 1mg ή  pitava 2mg )

43. Αναφέρατε γενικές αρχές κατά τη χορήγηση φαρμάκων.

– Τα φάρμακα χορηγούνται πάντα βάσει ιατρικής γραπτής οδηγίας, πού υπογράφεται από το γιατρό.

– Για την ασφαλή και ακριβή προετοιμασία του φαρμάκου τον αρρώστου ο νοσηλευτής εργάζεται με συγκεντρωμένη την προσοχή του, μπροστά στο φαρμακείο. – Τα φάρμακα γράφονται σε ατομική κάρτα του αρρώστου (μία κάρτα για κάθε φάρμακο), σύμφωνα με την ιατρική οδηγία. Όταν το φάρμακο είναι σε υγρή μορφή, ελέγχεται η ονομασία του φαρμάκου, η περιεκτικότητα, η ημερομηνία λήξης της χρήσης τον και η σύσταση τον φαρμάκου (αλλαγμένο χρώμα, παρουσία κρυστάλλων, διαυγές ή θολό) ανάλογα με τις φυσικές του ιδιότητες.

– Πριν χορηγηθεί το φάρμακο, διαβάζεται τρεις φορές:

  1. Όταν παίρνεται από τη θέση τον.
  2. Πριν τοποθετηθεί στο ποτηράκι φαρμάκου ή αναρροφηθεί από φύσιγγα ή φιαλίδιο.
  3. Πριν πεταχτεί η φύσιγγα ή το φιαλίδιο ή τοποθετηθεί το φιαλίδιο με το σιρόπι στο φαρμακείο.

– Δε χορηγούνται φάρμακα από φιαλίδια που δεν έχουν ετικέτα ή δεν είναι ευανάγνωστη, για την αποφυγή λάθους. Τυχόν περίσσευμα φαρμάκου δεν επιστρέφεται πάλι στο φιαλίδιο.

– Όταν ετοιμάζονται τα φάρμακα για τη χορήγηση στους αρρώστους, δεν πρέπει να διακόπτεται η εργασία. Αν χρειαστεί να διακοπεί, τότε κλειδώνεται το φαρμακείο. Η αποφυγή της διακοπής της προετοιμασίας φαρμάκων μειώνει τις πιθανότητες να γίνουν λάθη.

– Όταν τελειώσει η ετοιμασία των φαρμάκων, τα φάρμακα μπαίνουν σε ειδικό δίσκο, όπου το καθένα φέρει την ανάλογη κάρτα, στην οποία αναγράφονται το ονοματεπώνυμο και πατρώνυμο του αρρώστου, το φάρμακο, η δόση και οι ώρες χορήγησής τούς. Ο δίσκος αυτός μπορεί να είναι ατομικός ή για ομαδική χρήση πολλών αρρώστων. Όταν πρόκειται για ομαδική χρήση, τα φάρμακα τοποθετούνται στο δίσκο κατά θάλαμο για διευκόλυνση του νοσηλευτή. Ο δίσκος πρέπει να παρακολουθείται μέχρι την ώρα της χορήγησης των φαρμάκων.

– Χορηγούνται πρώτα τα φάρμακα σε αρρώστους που μπορούν να τα πάρουν μόνοι τους και έπειτα σε εκείνους πού χρειάζονται βοήθεια.

– Όταν φτάνουμε δίπλα στον άρρωστο, για να τον χορηγήσουμε το φάρμακο, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι ο άρρωστος για τον οποίο παραγγέλθηκε το φάρμακο. Γι’ αυτό το λόγο διαβάζουμε το όνομά του στην ταυτότητα πού φέρει στο χέρι ή μας το λέει ο ίδιος και το συγκρίνουμε με το όνομα πού αναγράφεται στην κάρτα του φαρμάκου. Τότε απευθυνόμαστε στον άρρωστο με το όνομά του για επαλήθευση. Την ώρα αυτή που είμαστε δίπλα στον άρρωστο, είναι ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί του. Ακόμη θα πρέπει να πείσουμε τον άρρωστο ότι το φάρμακο που του δίνουμε θα τον βοηθήσει στη θεραπεία του.

– Τα φάρμακα χορηγούνται από τον νοσηλευτή που τα ετοίμασε. Παραμένουμε δίπλα στον άρρωστο, μέχρι να βεβαιωθούμε ότι πήρε τα φάρμακα του. Δεν αφήνουμε φάρμακα στο κομοδίνο του αρρώστου, για να τα πάρει αργότερα. Μπορεί ή να μη τα πάρει καθόλου ή να τα αθροίσει και να τα πάρει όλα μαζί, με αρνητικές συνέπειες για την υγεία του.

– Φροντίζουμε να μην κάνουμε λάθη κατά τη χορήγηση φαρμάκων. Αν γίνει κάποιο λάθος, κινδυνεύει άμεσα η υγεία και η ζωή του αρρώστου. Γι’ αυτό αναφέρουμε το λάθος αμέσως στην Προϊσταμένη του Τμήματος και στον υπεύθυνο γιατρό.

Ο νοσηλευτής πρέπει να δίνει: Στο σωστό άρρωστο, Το σωστό φάρμακο, Στη σωστή δόση, Με το σωστό τρόπο, Τη σωστή ώρα.

42. Τι είναι υποδόρια ένεση;

Υποδόρια ένεση είναι η είσοδος φαρμάκου με βελόνα και σύριγγα μέσα στον υποδόριο ιστό. Ο υποδόριος ιστός βρίσκεται κάτω από το χόριο. Στο χόριο και στον υποδόριο ιστό υπάρχουν αιμοφόρα αγγεία και πολλές νευρικές απολήξεις. Στο είδος αυτό της ένεσης χορηγούνται μικρές ποσότητες φαρμάκων 1 – 5 κ. εκ., π.χ. ινσουλίνη, ηπαρίνη κ.α.

41. Να αναφέρετε τους κινδύνους από την τοποθέτηση του ρινογαστρικού σωλήνα.

Τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν κατά την τεχνητή διατροφής μέσω Levin είναι:

  • Εισρόφηση τροφής (είσοδος τροφής στον αναπνευστικό σωλήνα)
  • Ερεθισμός μύτης, φάρυγγα, οισοφάγου λόγω μόλυνσης από παρατεταμένη παραμονή του σωλήνα
  • Απόφραξη σωλήνα
  • Ναυτία
  • Έμετος
  • Διάταση εντέρου
  • Διάρροια
  • Δυσκοιλιότητα

ή

  • Εξελκώσεις ρινός, αιμορραγία, πυώδες έκκριμα
  • Παραρρινοκολπίτιδα, ωτίτιδα,
  • Έλκη οισοφάγου,
  • Γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, εισρόφηση,
  • Απόφραξη αυλού καθετήρα,
  • Στενώσεις οισοφάγου.

40. Σε ποιες περιπτώσεις τοποθετείται ρινογαστρικός σωλήνας;

Η εφαρμογή ρινογαστρικού σωλήνα ή ρινογαστρική διασωλήνωση, είναι η εισαγωγή καθετήρα από τη μύτη του αρρώστου, στο στομάχι και εξυπηρετεί τους παρακάτω σκοπούς:

  • Αφαίρεση υγρών και αέρα για τη μείωση της διάτασης, η οποία εμποδίζει την απορρόφηση υγρών.
  • Πλύση στομάχου σε επείγουσες καταστάσεις.
  • Τεχνητή διατροφή, όταν η λήψη τροφής από το στόμα δεν είναι δυνατή ή δεν ενδείκνυται.
  • Εφαρμογή εσωτερικής πίεσης σε αιμορραγία κιρσών οισοφάγου.

39. Τι παρατηρεί ο νοσηλευτής κατά τη διάρκεια ενός λουτρού καθαριότητας;

H νοσηλεύτρια πρέπει να παρατηρήσει την καθαριότητα των εξής:

  • Στοματικής κοιλότητας
  • Κεφαλής
  • Προσώπου-λαιμού
  • Πλάτης-κορμού
  • Γεννητικών οργάνων
  • Νυχιών

Επίσης πρέπει να παρατηρήσει τα εξής:

  • Κατάσταση του δέρματος, των νυχιών και του τρύματος
  • Κινητικότητα των αρθρώσεων

Τυχόν παθολογικά ευρήματα