227. Ποιοι είναι οι λόγοι της έγκαιρης έγερσης των αρρώστων μετεγχειρητικά;

Γρήγορη κινητοποίηση του ασθενούς:

Όσο ο άρρωστος είναι ακινητοποιημένος στο κρεβάτι, το αναπνευστικό του σύστημα δεν λειτουργεί καλά σε όλα τα σημεία του. Θα μπορούσαμε να πύμε ότι, κατά κάποιο τρόπο «τεμπελιάζει». Η κατάσταση αυτή, είναι επικίνδυνη, γιατί μπορεί να οδηγήσει σε πνευμονία. Για τον λόγο αυτό, πρέπει ο άρρωστος να κινητοποιηθεί όσο το δυνατόν γρηγορότερα του επιτραπεί από το είδος της εγχείρησης, στην οποία υποβάλλεται.

ή

Σήμερα υπάρχει η τάση να σηκώνεται ο άρρωστος από τι κρεβάτι το πρώτο 24ωρο ή 48ωρο από την εγχείρηση, για την αποφυγή επιπλοκών από:

  • Το αναπνευστικό σύστημα
  • Το πεπτικό σύστημα
  • Το κυκλοφορικό σύστημα
  • Τη μείωση του μετεγχειρητικού πόνου
  • Την ταχύτερη ανάρρωση και τη συντόμευση του χρόνου επιστροφής στη πλήρη δίαιτα.

Η έγερση του αρρώστου μπορεί να παρουσιάσει προβλήματα. Πριν σηκωθεί ο άρρωστος από το κρεβάτι, παίρνονται τα ζωτικά σημεία και επιβεβαιώνεται η καλή γενική του κατάσταση.

Αν η έγκαιρη έγερση δεν είναι δυνατή, τότε γίνονται ασκήσεις στο κρεβάτι, που φέρνουν τα ίδια καλά αποτελέσματα με την έγκαιρη έγερση.

226. Τι περιλαμβάνει η τελική προεγχειρητική ετοιμασία;

Τελική προεγχειρητική ετοιμασία.

Το βράδυ της προηγούμενης ημέρας επιδιώκουμε την εξασφάλιση ήρεμου ύπνου µε χορήγηση στον άρρωστο του κατευναστικού που έδωσε εντολή ο γιατρός. Ο νοσηλευτής προστατεύει τον άρρωστο από παράγοντες που θα μπορούσαν να διαταράξουν τον ύπνο.

Δίνεται ελαφρά τροφή στον άρρωστο και το βράδυ μένει νηστικός.

Καθαρτικός υποκλυσμός γίνεται το προηγούμενο απόγευμα της επέμβασης µε σκοπό τον καθαρισμό του εντέρου. Το έντερο πρέπει να είναι απαλλαγμένο από το περιεχόμενό του, ώστε να µην υπάρχει ακούσια κένωση στο χειρουργικό τραπέζι µε τη χορήγηση των αναισθητικών φαρμάκων. Σε ειδικές περιπτώσεις ετοιμασίας εντέρου γίνονται περισσότεροι του ενός υποκλυσμοί και χορηγούνται καθαρτικά. Ο νοσηλευτής παρακολουθεί τα αποτελέσματα και ενημερώνει το φύλλο νοσηλείας, Πριν από τη μεταφορά του αρρώστου στο χειρουργείο ο υπεύθυνος νοσηλευτής, που ετοιμάζει τον άρρωστο για το χειρουργείο, φροντίζει για τα εξής:

  1. Να τον ντύσει µε τα ειδικά ρούχα για το χειρουργείο.
  2. Να του αφαιρέσει δακτυλίδια και άλλα κοσμήματα που παραδίδονται στην προϊσταμένη για φύλαξη.
  3. Να φροντίσει για την κένωση της ουροδόχου κύστης. .
  4. Να του χορηγήσει προνάρκωση μισή ώρα πριν την εγχείρηση, αν υπάρχει οδηγία γιατρού.
  5. Να ελέγξει και να καταγράψει τα ζωτικά σημεία του αρρώστου πριν και μετά την προνάρκωση.
  6. Να συμπληρώσει το φύλλο προεγχειρητικής ετοιμασίας του αρρώστου.

Η μεταφορά του αρρώστου από το τμήμα στο χειρουργείο και μετά την επέμβαση από το χειρουργείο στο τμήμα γίνεται από το προσωπικό με φορείο του χειρουργείου.

224. Ποιες είναι οι γενικές διαγνωστικές εξετάσεις πριν από την εγχείρηση;

Οι γενικές διαγνωστικές εξετάσεις γίνονται σε όλους τους αρρώστους που πρόκειται να χειρουργηθούν. Αυτές είναι:

  • Η γενική αίματος, ταχύτητα καθίζησης ερυθρών, χρόνος προθρομβίνης, ομάδα Rhesus, αυστραλιανό αντιγόνο, HIV, Wasserman, VDRL.
  • Ουρία, σάκχαρο, ηλεκτρολύτες.
  • Η ακτινογραφία θώρακα.
  • Η γενική ούρων.
  • Το ηλεκτροκαρδιογράφημα.

Ανάλογα µε την περίπτωση ακολουθούν και οι ειδικές εξετάσεις. Μετά την οριστική απόφαση για την εγχείρηση του αρρώστου καλείται ο αναισθησιολόγος για την προεγχειρητική εκτίμηση του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος.

223. Τι ονομάζουμε Αιμοθώρακα;

Αιμοθώρακας ονομάζεται η συλλογή αίματος στην υπεζωκοτική κοιλότητα. Το κάθε ημιθωράκιο ενός ενήλικα μπορεί να χωρέσει 2,5-3 λίτρα αίματος, το οποίο μπορεί να

προέρχεται από τραυματισμένα ενδοθωρακικά αγγεία ή αγγεία του πνεύμονα. Αποτέλεσμα του αιμοθώρακα είναι η μείωση του αίματος που κυκλοφορεί στο σώμα (υποογκαιμία). Η αντιμετώπιση του αιμοθώρακα στηρίζεται στην λύση των αναπνευστικών και κυκλοφορικών προβλημάτων του ασθενούς.

222. Τι ονομάζουμε Πνευμοθώρακα;

Πνευμοθώρακας ονομάζεται η συγκέντρωση αέρα στην υπεζωκοτική κοιλότητα. O αέρας μπορεί να μπει στην υπεζωκοτική κοιλότητα από το εξωτερικό περιβάλλον λόγω κάποιου τραυματισμού ή από το εσωτερικό της θωρακικής κοιλότητας λόγω τραυματισμού του πνεύμονα. Όσο μεγαλώνει ο πνευμοθώρακας, τόσο μικραίνει η ικανότητα του σύστοιχου πνεύμονα να εκπτυχθεί και άρα να απορροφήσει οξυγόνο από την ατμόσφαιρα.

221. Σε τι οφείλεται το σηπτικό shock (καταπληξία);

Το σηπτικό shock οφείλεται στην καταστρεπτική δράση των τοξινών. Οι τοξίνες αυτές παράγονται από Gram (-) βακτηρίδια αλλά και αναερόβια μικρόβια, σε περίπτωση λοίμωξης, Οι τοξίνες επιδρούν στο τοίχωμα των αιμοφόρων αγγείων και τα εμποδίζουν να συσταλούν.

219. Να αναφέρετε ονομαστικά τα είδη της καταπληξίας (shock).

Τα είδη του shock είναι τα εξής:

  • Καρδιογενές: οφείλεται σε καρδιακές βλάβες που ελαττώνουν την καρδιακή λειτουργία, όπως έμφραγμα του μυοκαρδίου, αρρυθμία, περικαρδίτιδα, πνευμονική εμβολή, τραυματισμό της καρδιάς και πνευμοθώρακα
  • Ολιγαιμικό: οφείλεται σε μεγάλη εσωτερική ή εξωτερική αιμορραγία, μεγάλη απώλεια πλάσματος και απώλεια μεγάλων ποσοτήτων υγρών
  • Σηπτικό: οφείλεται στην καταστρεπτική δράση των τοξινών
  • Αναφυλακτικό: οφείλεται σε έντονη αλλεργική αντίδραση του οργανισμού μετά από έκθεση σε ένα αλλεργιογόνο παράγοντα
  • Τοξικό: οφείλεται στην καταστρεπτική δράση διαφόρων τοξικών ουσιών
  • Νευρογενές: οφείλεται σε έντονο πόνο, ψυχογενή αίτια και κακώσεις του νευρικού συστήματος

218. Δώστε τον ορισμό της καταπληξίας (shock).

Είναι το παθολογικό σύνδρομο κατά το οποίο μειώνεται απότομα o όγκος του αίματος και η περιφερική αιμάτωση των ιστών με αποτέλεσμα σοβαρές διαταραχές στο μεταβολισμό των κυττάρων. Στο shock διακόπτεται απότομα η κυκλοφορία αίματος που προμηθεύει τον ανθρώπινο οργανισμό με οξυγόνο. Η καρδιά συστέλλεται με μικρότερη ένταση (οπότε μειώνεται η αρτηριακή πίεση) ή μερικές φορές παύει εντελώς να συστέλλεται. Το θύμα ωχρό, έχει κρύα και υγρή επιδερμίδα, αδύναμο γρήγορο σφυγμό, έχει κοντή και γρήγορη αναπνοή , διψάει και τελικά μπορεί να χάσει τις αισθήσεις του ή και να πεθάνει.

ή

 

Ως καταπληξία (shock) ορίζεται μια κατάσταση κυτταρικής και ιστικής υποξίας που οφείλεται σε μειωμένη παροχή ή/και αυξημένη κατανάλωση ή ανεπαρκή αξιοποίηση οξυγόνου