Κατηγορία: Ερωτήσεις – Απαντήσεις

Ο δελτοειδής μυς, ο μηρός, οι κοιλιακοί μύες.

Οι ενδοδερμικές ενέσεις χρησιμοποιούνται για διαγνωστικό σκοπό, όπως το BCG, η δερμοαντίδραση Mantoux και για τη διαπίστωση ευαισθησίας του ατόμου σε διάφορες αλλεργιογόνες ουσίες.

– Τα φάρμακα χορηγούνται πάντα βάσει ιατρικής γραπτής οδηγίας, πού υπογράφεται από το γιατρό.

– Για την ασφαλή και ακριβή προετοιμασία του φαρμάκου τον αρρώστου ο νοσηλευτής εργάζεται με συγκεντρωμένη την προσοχή του, μπροστά στο φαρμακείο. – Τα φάρμακα γράφονται σε ατομική κάρτα του αρρώστου (μία κάρτα για κάθε φάρμακο), σύμφωνα με την ιατρική οδηγία. Όταν το φάρμακο είναι σε υγρή μορφή, ελέγχεται η ονομασία του φαρμάκου, η περιεκτικότητα, η ημερομηνία λήξης της χρήσης τον και η σύσταση τον φαρμάκου (αλλαγμένο χρώμα, παρουσία κρυστάλλων, διαυγές ή θολό) ανάλογα με τις φυσικές του ιδιότητες.

– Πριν χορηγηθεί το φάρμακο, διαβάζεται τρεις φορές:

1. Όταν παίρνεται από τη θέση τον.
2. Πριν τοποθετηθεί στο ποτηράκι φαρμάκου ή αναρροφηθεί από φύσιγγα ή φιαλίδιο.
3. Πριν πεταχτεί η φύσιγγα ή το φιαλίδιο ή τοποθετηθεί το φιαλίδιο με το σιρόπι στο φαρμακείο.

– Δε χορηγούνται φάρμακα από φιαλίδια που δεν έχουν ετικέτα ή δεν είναι ευανάγνωστη, για την αποφυγή λάθους. Τυχόν περίσσευμα φαρμάκου δεν επιστρέφεται πάλι στο φιαλίδιο.

– Όταν ετοιμάζονται τα φάρμακα για τη χορήγηση στους αρρώστους, δεν πρέπει να διακόπτεται η εργασία. Αν χρειαστεί να διακοπεί, τότε κλειδώνεται το φαρμακείο. Η αποφυγή της διακοπής της προετοιμασίας φαρμάκων μειώνει τις πιθανότητες να γίνουν λάθη.

– Όταν τελειώσει η ετοιμασία των φαρμάκων, τα φάρμακα μπαίνουν σε ειδικό δίσκο, όπου το καθένα φέρει την ανάλογη κάρτα, στην οποία αναγράφονται το ονοματεπώνυμο και πατρώνυμο του αρρώστου, το φάρμακο, η δόση και οι ώρες χορήγησής τούς. Ο δίσκος αυτός μπορεί να είναι ατομικός ή για ομαδική χρήση πολλών αρρώστων. Όταν πρόκειται για ομαδική χρήση, τα φάρμακα τοποθετούνται στο δίσκο κατά θάλαμο για διευκόλυνση του νοσηλευτή. Ο δίσκος πρέπει να παρακολουθείται μέχρι την ώρα της χορήγησης των φαρμάκων.

– Χορηγούνται πρώτα τα φάρμακα σε αρρώστους που μπορούν να τα πάρουν μόνοι τους και έπειτα σε εκείνους πού χρειάζονται βοήθεια.

– Όταν φτάνουμε δίπλα στον άρρωστο, για να τον χορηγήσουμε το φάρμακο, πρέπει να βεβαιωθούμε ότι είναι ο άρρωστος για τον οποίο παραγγέλθηκε το φάρμακο. Γι’ αυτό το λόγο διαβάζουμε το όνομά του στην ταυτότητα πού φέρει στο χέρι ή μας το λέει ο ίδιος και το συγκρίνουμε με το όνομα πού αναγράφεται στην κάρτα του φαρμάκου. Τότε απευθυνόμαστε στον άρρωστο με το όνομά του για επαλήθευση. Την ώρα αυτή που είμαστε δίπλα στον άρρωστο, είναι ευκαιρία να επικοινωνήσουμε μαζί του. Ακόμη θα πρέπει να πείσουμε τον άρρωστο ότι το φάρμακο που του δίνουμε θα τον βοηθήσει στη θεραπεία του.

– Τα φάρμακα χορηγούνται από τον νοσηλευτή που τα ετοίμασε. Παραμένουμε δίπλα στον άρρωστο, μέχρι να βεβαιωθούμε ότι πήρε τα φάρμακα του. Δεν αφήνουμε φάρμακα στο κομοδίνο του αρρώστου, για να τα πάρει αργότερα. Μπορεί ή να μη τα πάρει καθόλου ή να τα αθροίσει και να τα πάρει όλα μαζί, με αρνητικές συνέπειες για την υγεία του.

– Φροντίζουμε να μην κάνουμε λάθη κατά τη χορήγηση φαρμάκων. Αν γίνει κάποιο λάθος, κινδυνεύει άμεσα η υγεία και η ζωή του αρρώστου. Γι’ αυτό αναφέρουμε το λάθος αμέσως στην Προϊσταμένη του Τμήματος και στον υπεύθυνο γιατρό.

Ο νοσηλευτής πρέπει να δίνει: Στο σωστό άρρωστο, Το σωστό φάρμακο, Στη σωστή δόση, Με το σωστό τρόπο, Τη σωστή ώρα.

Υποδόρια ένεση είναι η είσοδος φαρμάκου με βελόνα και σύριγγα μέσα στον υποδόριο ιστό. Ο υποδόριος ιστός βρίσκεται κάτω από το χόριο. Στο χόριο και στον υποδόριο ιστό υπάρχουν αιμοφόρα αγγεία και πολλές νευρικές απολήξεις. Στο είδος αυτό της ένεσης χορηγούνται μικρές ποσότητες φαρμάκων 1 – 5 κ. εκ., π.χ. ινσουλίνη, ηπαρίνη κ.α.