6. Τι ονομάζουμε υποθερμία;

Υποθερμία ονομάζουμε την ελάττωση της θερμοκρασίας στο εσωτερικό του σώματος κάτω από τους 35°C, μετρημένη με ένα θερμόμετρο που μπαίνει 1,5 εκατοστά μέσα στο ορθό. Η υποθερμία μπορεί να εμφανιστεί σε υγιή άτομα που βρίσκονται σε κακές συνθήκες χωρίς προετοιμασία ή να προσβάλει άτομα που πάσχουν από συγκεκριμένες παθήσεις. Μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο του ασθενούς μέσα σε 59 λίγες ώρες, σε περίπτωση που δεν αναγνωριστεί και δεν αντιμετωπιστεί έγκαιρα.
Η υποθερμία συνοδεύεται από τα εξής συμπτώματα:

  • Μυϊκό τρόμο
  • Εγρήγορση
  • Σημεία σύγχυσης
  • Κακή άρθρωση λόγου
  • Άτσαλες κινήσεις
  • Αλλοιώσεις στον τρόπο της βάδισης

Σε θερμοκρασίες μικρότερες από 32°C, ο ασθενής παραπονείται ότι κρυώνει, δεν υπάρχει πια τρόμος, το επίπεδο συνείδησης του ασθενούς είναι μειωμένο, οι κόρες των ματιών κινούνται αργά ή μένουν ακίνητες και διασταλμένες, οι σφυγμοί είναι ελάχιστοι ή ανύπαρκτοι, η συστολική πίεση είναι πολύ χαμηλή, οι αναπνοές ελάχιστες και το ηλεκτροκαρδιογράφημα μπορεί να δείχνει κολπική ή κοιλιακή μαρμαρυγή.

5. Τι ονομάζουμε υπερπυρεξία του σώματος;

Υπερπυρεξία ονομάζεται η κατάσταση κατά την οποία η θερμοκρασία του ανθρώπινου σώματος υπερβαίνει τους 40°C. Η υπερπυρεξία συνοδεύεται από τα εξής συμπτώματα:

  • Πολύ χλωμό πρόσωπο
  • Αίσθηση ρίγους
  • Κροτάλισμα των χειλιών
  • Γενικευμένος πόνος
  • Ιδρώτες
  • Πονοκέφαλος

4. Να αναφέρετε ονομαστικά τους πέντε (5) τύπους πυρετού.

Ταξινόμηση του πυρετού

Α. Με βάση το ύψος της θερμοκρασίας,  χαρακτηρίζεται ως:

  • Δεκατική πυρετική κίνηση ή πυρέτιο, εάν φθάνει έως 37.5°C
  • Ελαφρός πυρετός, εάν δεν υπερβαίνει τους 38°C
  • Μέτριος πυρετός, εάν ανέρχεται έως 38.5 °C
  • Υψηλόςπυρετός, εάνφθάνειέως40.5°C
  • Υπερπυρεξία, εάν ο πυρετός υπερβαίνει τους 40.5 °C

Β. Με βάση τη μορφολογία στο θερμομετρικό διάγραμμα, όπου καταγράφονται οι ημερήσιες διακυμάνσεις, ο πυρετός διακρίνεται ως εξής:

  • Συνεχής πυρετός. Χαρακτηρίζεται από το γεγονός ότι οι 24 ωρες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας δεν υπερβαίνουν 1°C, ενώ ο πυρετός διατηρείται συνήθως σε υψηλά επίπεδα, όπως αυτό παρατηρείται π.χ. στην πνευμονία ή σε βαριές ιογενείς λοιμώξεις.
  • Διαλείπων πυρετός. Χαρακτηρίζεται από ταχεία άνοδο του πυρετού σε υψηλά επίπεδα έως 40-41°C, τη διατήρηση του για ώρες στα επίπεδα αυτά, αλλά και την ταχεία πτώση του, μέσα στο 24ωρο, στα φυσιολογικά επίπεδα ή και κάτω από αυτά ( υποθερμία).

Η άνοδος του πυρετού συνοδεύεται από ρίγος, η δε πτώση από έντονες εφιδρώσεις. Ο διαλείπων πυρετός παρουσιάζει μερικές φορές τυπικότατη εικόνα και χαρακτηρίζεται ως αμφιμερινός, εάν εμφανίζεται κάθε μέρα, τριταίος, εάν εμφανίζεται μέρα παρά μέρα και τεταρταίος, εάν εμφανίζεται κάθε Τρίτη ημέρα π.χ. ελονοσία.

  • Υφέσιμος πυρετός. Χαρακτηρίζεται από ημερήσιες διακυμάνσεις της θερμοκρασίας του 1°C, αλλά ο πυρετός ποτέ δεν υποχωρεί στα φυσιολογικά επίπεδα. Συνήθως ο πυρετός παρουσιάζει πρωινές υφέσεις και απογευματινές εξάρσεις, αλλά σπανίως διατρέχει και αντίστροφα, οπότε αποκαλείται και ανάστροφος πυρετός. Ακόμη εάν οι διακυμάνσεις του πυρετού είναι περισσότερες κατά τη διάρκεια της ημέρας, εμφανίζονται με ρίγος και υποχωρούν με εφιδρώσεις, τότε ο πυρετός ονομάζεται και σηπτικός. Ο υφέσιμος πυρετός εμφανίζεται σε λοιμώξεις των χοληφόρων και ουροφόρων οδών, σε διαπυήσεις κοιλοτήτων, καθώς και στη σηψαιμία.
  • Κυματοειδής πυρετός. Χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση κυμάτων πυρετού (διάρκειας 1-2 εβδομάδων), που εναλλάσσονται από περιόδους απυρεξίας. Η έναρξη και η υποχώρηση του είναι βαθμιαία, ενώ στην ακμή του έχει την μορφή του υφέσιμου. Τυπικό παράδειγμα του πυρετού αυτού εμφανίζεται στο μελιταίο πυρετό, στη νόσο του Hodgkin ή κακοήθες λεμφοκοκκίωμα και στη βραδεία ενδοκαρδίτιδα.
  • Υπόστροφος πυρετός. Χαρακτηρίζεται από εναλλαγές περιόδων πυρετού και απυρεξίας. Ο πυρετός εισβάλλει απότομα με ρίγος, διαρκεί 4-7 μέρες, με τη μορφή συνεχούς πυρετού και υποχωρεί απότομα, για να ακολουθήσει περίοδος απυρεξίας 4-7 ημερών. Στη συνέχεια ακολουθεί νέο κύμα πυρετού βραχύτερης διάρκειας.
  • Άτυπος ή ακανόνιστος πυρετός. Χαρακτηρίζεται από διακυμάνσεις της θερμοκρασίας, οι οποίες δεν ακολουθούν κανένα κανόνα ή τύπο μορφολογικό ή χρονικό. Σημειώνεται ότι η χρήση αντιπυρετικών φαρμάκων είναι μια από τις συχνές αιτίες εμφάνισης του πυρετού αυτού. Σε περιπτώσεις όπου χρειάζεται διερεύνηση ενός πυρετού αγνώστου αιτιολογίας, πρέπει κατά το δυνατόν να αποφεύγεται η λήψη των φαρμάκων αυτών.

3. Να αναφέρετε τις γενικές αρχές της θερμομέτρησης.

Γενικές αρχές θερμομέτρησης.

• Εξασφαλίστε ατομικό θερμόμετρο στον άρρωστο. Ασφαλίζεται έτσι ο άρρωστος από πιθανή μόλυνση.

• Απολυμαίνετε το θερμόμετρο πριν το χρησιμοποιήσετε σε άρρωστο και καθαρίστε το από τα υγρά του σώματος μετά τη χρήση του.

• Κατεβάζετε πάντα τον υδράργυρο τον θερμομέτρου πριν το βάλετε στη θέση του. Αν δεν κατεβεί, μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άλλον άρρωστο, με αποτέλεσμα να καταγράψετε λανθασμένη θερμοκρασία.

• ‘Έχετε ατομικό δίσκο θερμομέτρησης για αρρώστους που θερμομετριούνται από το ορθό.

• Μην αφήνετε τον άρρωστο να θερμομετρηθεί μόνος τον από το ορθό, για την πρόληψη τραυματισμού.

• Τοποθετήστε το θερμόμετρο με ήπιες κινήσεις, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν αιμορροΐδες για την πρόληψη τοπικού ερεθισμού, πόνου και αιμορραγίας.

• Το θερμόμετρο πλένεται και σαπουνίζεται με κρύο και όχι ζεστό νερό και απολυμαίνετε.

• Μη χρησιμοποιείτε ποτέ θερμόμετρο στόματος για θερμομέτρηση από το ορθό και αντιστρόφως.

ή

  • Ατομικό θερμόμετρο.
  • Απολύμανση πριν και μετά τη χρήση.
  • Τοποθέτηση στο σωστό σημείο ανάλογα με τον τρόπο θερμομέτρησης.
  • Διατήρηση στην θέση θερμομέτρησης για όσο χρονικό διάστημα προτείνεται από τον κατασκευαστή.
  • Ανάγνωση της θερμοκρασίας με το θερμόμετρο στο ύψος των ματιών.

2.Τρόποι θερμομέτρησης

2. Τρόποι θερμομέτρησης

  • Η μέτρηση της θερμοκρασίας του σώματος γίνεται με γυάλινο θερμόμετρο, ηλεκτρονικό, ωτικό καθώς και μιας χρήσεως με τη μορφή πλαστικής ταινίας.
  • Τα γυάλινα θερμόμετρα είναι τα συνηθέστερα στη χώρα μας ενώ τα ηλεκτρονικά χρησιμοποιούνται περισσότερο στις μονάδες εντατικής θεραπείας.
  • Τα θερμόμετρα μιας χρήσεως χρησιμοποιούνται περισσότερο στα παιδιά διότι εφαρμόζονται επάνω στο δέρμα, κυρίως στο μέτωπο, και δείχνουν τη θερμοκρασία σε 45 δευτερόλεπτα.
  • Οι περιοχές του σώματος που χρησιμοποιούνται συνήθως για τη μέτρηση της θερμοκρασίας είναι:
  • Η στοματική κοιλότητα (36,2 – 37, 2)
  • Η μασχάλη (36-37)
  • Το ορθό (36,5 – 37,4)

1.Ποια είναι τα ζωτικά σημεία;

  1. Ποια είναι τα ζωτικά σημεία;

Απάντηση:

  • Αρτηριακή πίεση. Οι φυσιολογικές τιμές της αρτηριακής πίεσης ποικίλλουν ανάλογα με την ηλικία του ασθενούς. Σε νεαρούς ενήλικες οι φυσιολογικές τιμές είναι 80/120 mm Hg.
  • Σφύξεις. Στους ενήλικες, οι χτύποι της καρδιάς φυσιολογικά είναι 60-80 ανά λεπτό, ενώ σε παιδιά μπορεί να είναι 100 ανά λεπτό.
  • Θερμοκρασία. Η φυσιολογική θερμοκρασία του σώματος είναι 36- 36,5°C.
  • Αναπνοές. Ο αριθμός των αναπνοών στον ενήλικα είναι 14-20 ανά λεπτό.