Κατηγορία: Ερωτήσεις – Απαντήσεις

Αρτηριακή υπέρταση: καλείται η παρατεταμένη ή μόνιμη αύξηση της αρτηριακής πίεσης πάνω από τα φυσιολογικά όρια και ενώ το άτομο βρίσκεται οε ηρεμία (συστολική πάνω από 150 mmHg και διαστολική κάτω από 100 mmHg).

Αρτηριακή υπόταση: καλείται η παρατεταμένη ή μόνιμη ελάττωση της αρτηριακής πίεσης κάτω από τα φυσιολογικά όρια (συστολική κάτω από 100 mmHg).

Η αρτηριακή πίεση μετριέται με το υδραργυρικό πιεσόμετρο (σφυγμομανόμετρο), σε mmHg ή με το ηλεκτρονικό ή μηχανικό πιεσόμετρο και εκφράζεται σε δύο τιμές που αντιπροσωπεύουν τη συστολική και διαστολική πίεση.

Αρτηριακή πίεση είναι η πίεση του κυκλοφορούμενου όγκου αίματος, που ασκείται στα τοιχώματα των αρτηριών.

Σημεία που παίρνεται ο Αρτηριακός Σφυγμός.

Ο σφυγμός ψηλαφάται σε επιφανειακές αρτηρίες, οι οποίες είναι:

* Η κερκιδική αρτηρία.

* Η κροταφική αρτηρία.

* Η καρωτιδική αρτηρία.

* Η βραχιόνιος αρτηρία.

* Η μηριαία αρτηρία.

* Η ιγνυακή αρτηρία.

* Η ραχιαία του άκρου ποδιού αρτηρία.

* Η οπίσθια κνημιαία αρτηρία.

Αρτηριακός σφυγμός είναι το κύμα διάτασης, το οποίο μεταδίδεται στις περιφερικές αρτηρίες, όταν το αίμα εισέρχεται στην αορτή μετά από κάθε συστολή της αριστερής κοιλίας.

Δύσπνοια είναι η αναπνοή που γίνεται δύσκολα. Είναι δυσάρεστο υποκειμενικό αίσθημα που το νιώθουμε, όταν η ποσότητα οξυγόνου που προσφέρεται είναι μικρότερή από αυτήν που χρειάζονται οι ιστοί. Σε περίπτωση που η δύσπνοια ελαττώνεται και η κατάσταση βελτιώνεται, καθώς ο ξαπλωμένος ασθενής ανακαθίσει ή σταθεί όρθιος, τότε λέγεται ορθόπνοια. Η βελτίωση οφείλεται στο ότι στην καθιστή ή όρθια θέση τα κοιλιακά σπλάχνα πιέζουν λιγότερο το διάφραγμα, οπότε οι πνεύμονες μπορούν να γεμίσουν με περισσότερο αέρα.

Υπάρχουν δύο μορφές αναπνοής:

α) η διαφραγματική ή κοιλιακή αναπνοή, η οποία χαρακτηρίζεται από την υπερίσχυση της κίνησης του διαφράγματος. Με το τρόπο αυτό πιέζεται η κοιλία και προβάλλει προς τα έξω.

β) η πλευρική αναπνοή που χαρακτηρίζεται από την υπερίσχυση της κίνησης των έξω μεσοπλεύριων μυών.

Εκτός αυτών υπάρχουν διάφορες παραλλαγές αναπνευστικών κινήσεων οι οποίες είναι οι εξής: το φτάρνισμα, το χασμουρητό. ο βήχας. ο λόξυγκας, το γέλιο και το ροχαλητό.

ή

Τύποι αναπνοής:

• Άπνοια
• Δύσπνοια
• Ταχύπνοια
• Βραδύπνοια

Ο φυσιολογικός αριθμός αναπνοών στους ενήλικες είναι 14-20 ανά λεπτό.

Ο φυσιολογικός αριθμός αναπνοών στα βρέφη είναι 18-24 ανά λεπτό.

ή

Επειδή οι παιδιατρικοί ασθενείς αποτελούν μια εξαιρετικά ανομοιογενή ομάδα, είναι
χρήσιμο να επιχειρηθεί μια προσπάθεια ταξινόμησης τους ανάλογα με την ηλικία, ώστε να
αποσαφηνισθούν οι όροι για τον κλινικό νοσηλευτή. ΢Σύμφωνα με μια διεθνώς αποδεκτή
ταξινόμηση οι παιδιατρικοί ασθενείς ταξινομούνται στις εξής κατηγορίες (ICH, 2000):
✧ Πρόωρα νεογνά
✧ Τελειόμηνα Νεογνά: από 0 έως 27 ημερών
✧ Βρέφη & Νήπια: από 28 ημερών έως 23 μηνών
✧ Παιδιά: από 2 έως 11 έτη
✧ Έφηβοι: από 11 έως 16 -18 έτη

Φυσιολογικός αριθμός αναπνοών σε νεογνά, βρέφη
(αναπνοές ανά λεπτό)
0 – 27 ημερών =  40 – 60
28 ημερών – 3 μηνών =  30 – 50
4 -6 μηνών =  30 -45
7-12 μηνών  = 25 – 40